Nishchint’s Desk

"विसर्जनापूर्वी आरती म्हणून घ्या" इति नारायणराव. "घालीन लोटांगण वंदीन चरण डोळ्यानं पाहीन रूप तुझे" "देवा प्रेमे .... " "अच्युतम् केशवम् रामनारायणम् .... " भक्तमंडळींचा आवेश एकदम जोरदार, त्यात नारायणरावांचा तर भलताच जोरकस. स्वतःभोवती गिरक्या घेत असताना आजूबाजूचे, भवतालच्या विश्वाचे त्यांना अजिबात ध्यान नव्हते. "हरे राम, हरे राम, रामराम हरे हरे' च्या शेवटच्या ध्रुवपदावर एकदम गपकन खाली बसून त्यांनी बाप्पाला साष्टांग नमस्कार घातला. बाप्पाचे रीतसर विसर्जन झाले. मोठ्या भक्तीभावाने सर्वांनी बाप्पाला निरोप दिला. खिरापतीचे वाटप झाले. तेवढ्यात समोरून धोतर सोडून लेंगा-कुडता घालून नारायणराव हातात पिशवी घेऊन लगबगीने बाहेर निघाले. "अहो कुठे?" असं विचारता, "आता मत्स्य अवतारातील भगवंताला आणावयास निघालो." असे सांगून स्कुटीवरून बाहेर पडले देखील. हे नारायणराव, आता दोन वर्षांनी सत्तरी ओलांडतील. तुकतुकीत कांती, सडपातळ बांधा आणि तैलबुद्धी याचे श्...

“नमस्कार!!” "यावे, यावे!" "आज इकडे कुणीकडे?” “अरे बरेच दिवस भेट नाही म्हंटले बघावे असलास तर!” इती विनयराव. विनयराव आणि बापू शाळेतील मित्र. आता तसे दोघेही रिटायर्ड.तसे म्हणजे नोकरीतून निवृत्त पण काहीतरी उद्योग चालूच. मधल्या काळात बापू सर्वसाधारण विमा (General Insurance) व्यवसायात उतरले तर विनयरावांनी वकिली सुरू केली. “अरे अण्णा! दोन कडक चहा पाठव” बापूंनी आवाज दिला. “नशीब अण्णालाच सांगितलं आहेस म्हणजे चहा मिळणार” विनयरावांनी हसत हसत टोमणा मारला. “लेका, आमच्याकडे ‘नाना’ चहावाला नाहीये” बापूंनी विनयच्या पाठीवर थाप मारत टोमणा टोलावला. “हा! अरे, मी आलो कशाला तर, आता गणपतीत पराग नवीन कार घेतोय.” “मागे एकदा तू कारच्या पॉलिसीवरील 'नो क्लेम बोनस' विषयी बोलला होतास, आता त्याला २/३ वर्षे झाली. तेव्हा म्हंटल आपला हक्काचा माणूस आहे तर समक्ष भेटूनच बोलू आणि समजून घेऊ म्हणून आलो.” इती विनयराव. “साहेब चहा! अण्णाच्या पोराने दोन कटींग टेबलावर आदळले. "अरे काही नाही! एकदम सहज सोपे आहे.” बापू...

नमस्कार मंडळी! काय म्हणतोय पावसाळा? आता थोडा निवांतपणा आलाय म्हणजे त्याने विश्रांती घेतलीय त्यामुळे आपल्याकडे निवांतपणा आलाय. मग कुठे पिकनिक चॉकआऊट केलीत कि नाही? अरे, राव! काढा गाडी आणि मस्त ‘भुशी डॅमच्या’ थंडगार फेसाळणाऱ्या पाण्यात बसून गरमागरम, लज्जतदार 'वडापाव' सोबत मस्त हिरवीगार लवंगी मिरची हाणा की! मंडळी, कसं मस्त आयुष्य झालंय ना! मनात आलं काढली गाडी, निघालो. आता, हे झालं तुमच्या आमच्या बाबतीत. अहो, आजचे आजी-आजोबा देखील काही कमी नाहीत. स्वतःच्या मोबाईलवरून 'ओला' नाहीतर 'उबर' ची टॅक्सी बुक करून फिरतात. कधी कंटाळा आला तर 'स्वीगी', 'झोमॅटो' वरून झक्कास पैकी आवडते पदार्थ मागवतात. स्काईपवरुन छानपैकी नातवंडांशी गप्पा मारतात. एवढेच कशाला! एखादी दुबईची नाहीतर सिंगापूरची ट्रिपपण दोघे करून येतात. अहो, साठीनंतर बिनधास्तपणे 'Knee replacement' चे ऑपरेशन करायला ही मंडळी तयार असतात; अगदी मानसिक आणि आर्थिक दृष्ट्याही! काल अँजिओप्लास्टी करून आलो हे ...

Hello friends! How is the monsoon? Now there is a break, though, so it’s a respite, sort of! Haven’t you planned any picnics? Common friends, this is the time, and you should drive to 'Bhushi Dam', sit under the fizzy waters, and munch on the piping hot 'Vada-Pav' with green chili. Life has indeed become nice nowadays. One can wish and then just drive off. Now, this is about you and me!! But don’t underestimate Grandma and Grandpa. They book an OLA or UBER cab through their mobile and roam where they want. When bored, they order their favorite food on Swiggy or Zomato. They use Skype to chat with their grandchildren. Leave aside the above; they even make a Dubai or Singapore trip alone if they wish. They are also mentally & financially willing to undergo knee replacement surgery without tension or fear. In fact, they would casually inform with ease that they ...

नमस्कार मंडळी! कसे आहात? आत्ता परवा शिळफाट्यावरून वाशीला चाललो होतो. शिळफाट्याच्या चौकाजवळ रहदारीमुळे गाड्यांच्या रांगा लागल्या होत्या. थोडा वेळ वाट बघितली आणि नंतर गाडी बंद करून शांतपणे आजूबाजूला बघत बसलो. थोड्याच अंतरावर १२ ते १५ वर्षांची २-३ मुले चाफ्याच्या फुलांचा छोटासा हार ट्रॅफिक मध्ये थांबलेल्या गाड्यांसमोर नाचवून विकायचा प्रयत्न करीत होती. तेवढ्यात एक लहान मुलगा हातात लहान स्प्रेची बाटली घेऊन पळत येताना दिसला, त्याच्याकडे छोटासा वायपर देखील होता. समोरच्या कारच्या ड्रायव्हरच्या बाजूला असलेल्या दाराची काच त्याने पटापट हातातल्या स्प्रेने पाणी मारून, वायपरने स्वच्छ केली आणि काचेवर नॉक करून त्याने पैसे मागीतले. त्या ड्रायव्हरने त्याच्याकडे दुर्लक्ष केले. पण मग लगेच त्याने दुसऱ्या कारकडे धाव घेतली. काम करूनही मोबदला दिला जात नाही म्हणून कोणतेही आर्जव वा हुज्जत न घालता तो तडक नव्या उमेदीने दुसऱ्या गाडीकडे वळला होता. मंडळी बघायला गेले तर मुंबईतील कोणत्याही सिग्नलवर दिसणारे एक सर्वसामान्य दृश्य....

हॅलो, मिहीर! छान कॅफे शोधलायस. " हो आमचा वीकेंडचा अड्डा येथेच भरतो" इति मिहीर. कुमार सरांनी खुर्ची मागे सरकवून त्यावर आपली बॅग ठेवली आणि बाजूच्या खुर्चीवर बसले. " हाय मिहीर!" "हॅलो अंकल!" मुग्धा आणि राहुल दोघेही एकामागे एक दार ढकलून आत आले. "हॅलो डियर!” कुमार सरांनी दोघांना हॅंडशेक केला. “अरे, मिहीर अंकल साठी काहीच मागवले नाहीस?” मुग्धा टेबल वर पर्स ठेवत डाफरली . " अरे! आज सेकंड Saturday, आजची ऑर्डर आणि बील देण्याचा राहुलचा दिवस आहे." मिहीरने डोळे मिचकावत पाण्याचा ग्लास घेतला. “अरे, नाही! दोस्तलोग आजकी शाम अंकल के नाम" असे म्हणून कुमार सरांनी प्रत्येकाच्या हातात मेन्यू कार्ड ठेवले. “Oh no, uncle! You are our guest" तिघांनी मिळून एकाच सुरात कलकलाट करून सरांना खुर्चीत बसवले. “Rahul! you place the order.” इति मुग्धा. “मला कोल्ड कॉफी अँड नॅचोज विथ डीप” मिहीरने आपली फेवरेट ऑर्डर सोडली. “काका तुम्ही काय घेणार?” राहुलने विचारले. “मला पण कोल्ड क...

"साहेब फक्त ५ वर्षे प्रीमियम भरायचा आहे” या बोलीवर आकाश ने प्रपोजल फॉर्म वर सही केली. पुढे त्याने विचार केला की सदर प्लॅन हा २० वर्षांचा आहे तर त्यातून मधेच बाहेर न पडणे हे उत्तम! त्यापेक्षा उरलेली वर्षे प्रीमियम भरणे अधिक उचित ठरेल. आणि त्याचा हा निर्णय योग्य ठरला. " बाबा, युनिव्हर्सिटीचा ॲडमिटचा मेल आला!", निशिगंधा आकाशच्या गळ्यात पडत चित्कारली. "आता तुम्ही I -२० ची तयारी कराल ना?" मंडळी! ही, निशिगंधा! वय वर्षे २३, फॅशन डिझायनिंग मधे पुढील शिक्षण घेण्यासाठी अमेरिकेत जाण्याच्या तयारीत. तीच्या स्वप्नांबरोबर उड्या मारणे आकाशला जड जाणार होते. पण अर्थातच मुलीचा बाप आणि तोही एकुलत्या एका, त्यामुळे त्यालाही उसने बळ आणून तिच्या उड्यांबरोबर स्पर्धा करावी लागत होती. तोंडाला फेस येणे, जीव गुदमरणे, धाप लागणे, पाय गळपटणे, या सर्व विशेषणांचा अनुभव आकाशला तीच्या MS च्या फीचा आकडा ऐकून आला. मागील १०० पिढ्यांच्या उत्पन्नाची गोळा बेरीज करूनही हा आकडा पार होऊ शकत नव्हता. सुदैवान...

नमस्कार मंडळी! नुकताच आम्ही आमच्या मित्रांच्या लग्नाचा २५ वा वाढदिवस साजरा केला. त्या दिवशी कविता वाचनाचा कार्यक्रम झाला, ती कविता आपल्या सोबत शेअर करतो. तर, मंडळी! थोडं कवीते विषयी. मित्रांनो, कवीला ह्या सतत बदलणाऱ्या जगात, निसर्गचक्रात काही न बदलणारे आकडे दिसत आहेत आणि ह्या आकड्यांचा तो काही संदर्भ लावण्याचा प्रयत्न करत आहे. आणि काय आश्चर्य कवीला हे शब्द स्फुरले. कवितेचं नाव आहे ‘बरं झालं,आर्यभट्टाचा जन्म झाला’ सहा ऋतूंचे सहा सोहळे, सप्त सुरांनी-इंन्द्रधनुंनी जग हे सजले, आठ दिशांनी दिशा ह्या उजळे, आणि ऐकंलत का, ऐकंलत का हो, ९ व्या महिन्यात ‘हे’ बाळ जन्मले. बरं झालं आर्यभट्टाचा जन्म झाला! मंडळी, बरं झालं आर्यभट्टाचा जन्म झाला! नाहीतर ९ नंतर च्या आकड्यांची अडली असती गाडी, नाहीतर टीनएज ची वळली असती बोबडी, नाहीतर नसते आले की हो धोक्याचे १६ वं वरीस, नाहीतर नसती आली गद्धेपंच्चवीशी, आणि मंडळी, बरं झालं आर...

‘EPS-NPS’ "यावे यावे!" अप्पासाहेबांनी दार उघडून महेशच व त्याच्या सौ चं स्वागत केलं. "अगदी वेळेवर आलास!" इती अप्पासाहेब. "हं... जेवणाची वेळ आणि आमंत्रण आम्ही टाळत नसतो." महेश ने लगोलग चौकार मारला. " तू लेका सुधारायचा नाहीस" अप्पासाहेबनी हसत हसत महेशच्या पाठीवर थाप मारली आणि सोफ्यावर बसवले. "अरे सकाळच्या न्याहारीलाच (breakfast) आलो असतो पण 'EPS' चा फॉर्म भरण्याच्या विषयी माहिती बघत बसलो आणि उशीर झाला. "तुला काय वाटते वाढीव पेन्शन चा पर्याय निवडावा की नको?" "तू आता भरला आहेस ना, मग काय काळजी करतोस." "अरे, नाही! मी फक्त माहिती गोळा करत होतो." "तुझे मत काय?" "बरं, ऐका! हे वेलकम ड्रिंक, 'पन्ह' घ्या!" इति सौ. बळवंत वहिनी. "आता तुझ्या बाबतीत म्हणशील तर पहिली बाब अशी की, तुला साधारण मागील १...

‘लाईफबॉय, हॅाकिन्स आणि बजाज’ नमस्कार मंडळी! काय, कसे आहात? तुम्ही ही जाहिरात बघितली किंवा ऐकलीत का? "तंदुरुस्ती की रक्षा करता है लाईफबॉय लाईफबॉय है जहाँ तंदुरुस्ती है वहाँ" बरं, ही जाहिरात? "ये जमीन ये आसमान, ये जमीन ये आसमान, हमारा कल, हमारा आज, बुलंद भारत की, बुलंद तस्वीर, हमारा बजाज, हमारा बजाज" अरे, काय चाललंय? सांगतो, सांगतो! आणि ही एक शेवटची, "हॅाकिन्स की सिटी बजे खुशबू ही खुशबू उडी मजेदार लज्जतदार खाना है तैय्यार हर खाना स्वादिष्ट बनाये, मिनीटोमें झटपट पकाये हॉकिन्स प्रेशर कुकर" ह्यांचा इथे काय संबंध? सांगतो, सांगतो! बरं, मंडळी आपल्याला लाईफ ईन्शुरन्स काय असतो हे माहित आहे. टर्म प्लॅनचा तर राव, मोठाच गवगवा आहे. आयुर्विम्यात परतावा हा कमी असतो ही माहिती बहुतेकांना आहे. तर, विम्याची मिळणारी रक्कम मग ती मुदत संपल्यावर असू दे किंवा मृत्यूच्या पश्चात, ती करमुक्त असते हे...