फुलपुडी - PhulPudi

फुलपुडी

नमस्कार मंडळी !

आपल्याला “फुलपुडी” माहित आहे का हो? म्हणजे पुजेकरीता लागणारी फुले ज्या पानांमध्ये वा कागदात बांधून दिली जातात ती फुलांची पुडी, “ फुलपुडी”.

आता ह्यात काय विशेष?

विशेष असे की, ह्या फुलपुडीला बांधलेला दोरा, धागा हा जपून ठेवला जायचा.

काय, आश्चर्य वाटलं ना?

अहो, खरंच!

त्याचे कारण असं की पुढेमागे गरज पडली की तोच दोरा परत वापरायला होईल.

अहो, एवढेच कशाला, कधी एखादं गिफ्ट मिळालं तरी त्याचा रॅपर पण काळजीपूर्वक काढला जायचा व छानशी घडी घालून पलंगावरील गादीखाली ठेवून दिला जायचा. कारण, तेच परत वापरता येईल म्हणून.

त्यावेळी म्हणजे साधारण १९८०-८५ च्या दरम्यान ह्या मी अनुभवलेल्या गोष्टी. पण मग हा दोरा, रॅपर या वस्तू बाजारात मिळत नव्हत्या का? असा प्रश्न आपल्याला पडला असेल.

मिळत होत्या, पण लोकांकडे खर्च करायला जास्त पैसेच नसत त्यामुळे वापरातील प्रत्येक वस्तू पुरवून वापरण्याकडे कल असायचा.

ही झाली त्यावेळची आपल्या चार भिंतीतली अर्थव्यवस्था, म्हणजे आपल्या घरातली. 

आणि देशातली अर्थव्यवस्था?

व्याजदर ११%, बॅंक लोन १६.५०%,सार्वजनिक भविष्य निर्वाह निधी (PPF) ९.५ %. 

असे का? कारण पैसा मुबलक नसल्याने तो हवा असेल तर जास्त किंमत मोजावी लागत होती. जर बँकेला पैसा  हवा असेल तर व्याज जास्त द्यावयास लागत असे आणि लोकांना हवा असेल तर लोन इंटरेस्ट जास्त.  

कारण तेच मागणी तसा पुरवठा.

गंमत म्हणजे साधी स्कुटर घेण्यासाठी मंडळी वेटींग लिस्ट असायची. घर म्हणाल तर बहुतांश ही भाडेत्वावर(rented)असायची. स्वत:च्या मालकीचे घर ही अगदीच विरळ(rare) बाब असायची.

आज घर घ्यायला लोन , गाडी घ्यायला लोन, अगदी क्रेडिटकार्डचं पेमेंट करायलाही इन्स्टॉलमेंट उपलब्ध नुसतंच उपलब्ध नाहीतर टिव्हीवर, मोबाईलवर, होर्डिंग्जवर आग्रह, आणि लोन रेट फक्त ६ ते ७%

मग आता सार्वजनिक भविष्य निर्वाह निधी (PPF) वरचं व्याज ७.१% योग्य की त्यावेळचं ९.५ % योग्य?

थोडक्यात मंडळी!!!! आपल्या घरातील उत्पन्न वाढलं, खरेदीक्षमता (purchasing power) वाढली की सहाजिक देशातील अर्थव्यवस्थेत पैश्याचा पुरवठा वाढला. आणि मागणी तसा पुरवठा या नियमानुसार आज सर्व काही सहज मिळतं.

थोडक्यात अर्थव्यवस्थेत चलन महाग न होणे हे महत्वाचे!

काय, पटतंय ना?


-------------------------------------------------------------------------


PhulPudi

Hello Friends!!

Does anybody know or remember “PHULPUDI”? That neatly wrapped packet of leaves or paper, secured by a twine, containing flowers for offering during the Puja.

Well, what’s  so special about this “PHULPUDI”?

Nothing special about it, but the twine used to tie the packet used to be preserved meticulously.

Surprised? So much for such a trivial twine?

But it’s true!!

That’s because, in time of need, this twine would be put into use.

Leave alone the twine, even the gift wrappers received with gifts were carefully separated from the gift pack and stored safely (mostly under the mattress), so as to use it later on.

This is what I have seen and experienced during those old times in 1980 to 1985. Now, you would wonder why people used to collect such things, though they could be bought. Well, due to scarcity of money, people were attuned to reuse the things over and over again.

This can be termed as our domestic or familial economy.

And then what about the national economy?

In those days, the interest rates on deposits was 11%, loans were disbursed at 16.5% interest rates, PPF could fetch you 9.5% interest on the accumulated corpus.

This was because, there was paucity of money. Money could be obtained at a cost (interest) whether it is bank or the general public. 

Why so? The same old principle - Demand V/s. Supply. 

To purchase a meagre scooter, there used to be waiting period of 6 months, Majority of the people used to stay in rented accommodation. Rarely did people own their own house.

Today, the money is in abundance. One can easily avail loans for purchasing a house, property, car and so on. For that matter, today one can even enjoy the liberty of paying the credit cards dues through EMIs. And the banks lure their customers through advertisements on TV and personally contacting them over phones to avail loans and such finance schemes.

It’s no surprise that this will keep you wondering whether the present interest rates on PPF i.e. 7.1% is better or the erstwhile interest rate of 9.5% was good?

In a nut shell, our income has increased and consequently the purchasing power. Obviously the economy got better and stronger. Money is available in abundance. And as per the rule of Demand V/s. Supply , it became easy to get money.

In short, it is essential & important that the cost of money does not become expensive!!

Hope you agree!!


Working as a Life Insurance advisor for more than 30 years and providing consultancy on the formation of "Retirement Corpus" and "Pension."

Comments

Post a Comment

Recent Posts

हापूस आंबा आणि लोणचे - Alphonso Mango & Pickle

Image
हापूस आंबा आणि लोणचे सकाळीच परागच्या वडिलांचा फोन, "परागला चांगला जॉब लागला आहे तर त्याचे लगोलग "SIP" सुरु करा". ठीक आहे, मी म्हणालो. आपण भेटू मग बोलू! मंडळी ! मला आठवते राष्ट्रीय बचत पत्र (National Savings Certificates) जी पाच वर्षाची असतात ती दरवर्षी घेतली जायची आणि पहिल्याची पाच वर्षाची मुदत संपल्यावर ती परत घेतली जायची अशी पुनर्गुंतवणूक करण्याची सर्वसामान्य गुंतवणूकदाराची पद्धत होती. गरजा कमी असल्याने साहजिकच खर्चही कमी आणि त्यामुळे ही "NSC" ची चेन मधेच बंद करण्याची सहसा गरज पडत नसे आणि परिणामी एका खात्रीपूर्वक रक्कमेची पुढील सुनिश्चित कालावधीसाठी तरतूद होत असे. आज, असंख्य प्रलोभने, सेवा दारासमोर हात जोडून उभी आहेत. खिशात हात घालून पाकिटातून पैसे आहेत का हे तपासण्याचीही गरज नाही. फक्त कार्ड स्वाईप क...
Read more

आग्रह आणि स्मोकिंग - Aagrah & Smoking

Image
आग्रह आणि स्मोकिंग दारातून पेपर टाकून पेपरवाला पळाला. बळवंतरावांनी पेपर उचलला तर आतील पत्रक (Pamphlet) खाली पडले. कोणत्यातरी विम्याच्या योजनेची जाहिरात होती. शांतपणे बळवंतरावानी ते पत्रक बाजूला ठेऊन पेपर उलगडला. मंडळी! गेल्या सहा महिन्यांपासून आपण माझ्या अनुदिनीच्या माध्यमातून संपर्कात आहात. आपल्याला जाणवलं असेल कि, विमा योजनांच्या व्यतिरिक्त इतर गुंतवणुकीच्या विषयीच जास्त लिहिलं गेले, कारण जस सिगारेटच्या पाकिटावर वैज्ञानिक ईशारा असतो तसं विमा योजनांच्या जाहिरातीत शेवटी एक वाक्य असते "विमा एक आग्रहाची विशेष वस्तू आहे" (Insurance is the subject matter of solicitation). तर, मंडळी ज्या बाबतीत आग्रह करावा लागतो अश्या नावडत्या विषयावर जास्त लिहिण्यात काय अर्थ! बरोबर ना! पण, मंडळी! आग्रह म्हंटला ना की, छान जेवणाच्या पंक्तीतला बासुंदी नाहीतर श्रीखंडाकरिता केलेला प्रेमळ आग्रह आठवतो. विम्याच्या बाबतीत तो नको असतो पण त्याचे फायदे हवे असतात आणि मंडळी गंमत म्हण...
Read more

ज्यूलीचे प्रश्न - Julie's Questionnaire

Image
ज्यूलीचे प्रश्न नमस्कार मंडळी! आज रविवार आणि मला खात्री आहे,आज ब्लॉग वर काय लिहिलंय ह्या उत्सुकतेने आपण आपल्या गॅझेटवर क्लीक केले असणार. काय बरोबर ना! हो, आज थोडासा वेगळा विषय! मंडळी, आमच्या व्यवसायाची पंढरी म्हणून ओळखली जाणारी "मिलिअन डॉलर राऊंड टेबल" ही अमेरिकेत स्थित विशेषकरून विमा क्षेत्रातील उच्च व्यावसायिकांची एक संघटना आहे (Premium Association of Financial Professionals) ह्या ठिकाणी खास करून विमा विक्रीच्या संबंधातील काळानुरूप बदलत जाणारे व्यावसायिक कौशल्य विकसित करण्यावर भर दिला जातो. तसेच, वैयक्तिक विकासासोबत समाजातील दुर्लक्षित वर्गाच्या विकासासाठी ही जगभरात कार्यक्रम राबवणे, असे समाजभिमुख कामही, ही संघटना १९३७ पासून करत आहे. मंडळी! माणसासाठी भावनिक गुंतवणूक ही फार महत्वाची असते. संपूर्ण आयुष्यात कळायला लागल्या पासून मनात उद्भवलेल्या भावनांच्या बळावरच तो सर्वसाधारण व्यवहार करत असतो. सर्व धावपळीचं, तथाकथित नियोजनाचं सार हे आपापल्या भावविश्वात राहून एक...
Read more

राजेश खन्ना-हेमा मालीनी - Rajesh Khanna - Hema Malini

Image
राजेश खन्ना-हेमा मालीनी “ज़िन्दगी एक सफ़र है सुहाना यहाँ कल क्या हो किसने जाना” “हो ज़िन्दगी एक सफ़र है सुहाना यहाँ कल क्या हो किसने जाना” “ओडले एड्लीई ओ…” काय मंडळी, हे गाणं आपल्या परिचयाचं नसेल असं होणारच नाही. वाचता, वाचता तुम्ही ते मनात गुणगुणायला सुरवात देखील केली असणार. बरोबर ना! अहो, गाण्यातले शब्द तर अर्थपूर्ण आहेतच पण हे गाणं ज्या दोघांवर चित्रित (picturized) केलंय ती, दोघं ही त्यावेळची एकदम सुपरहिट जोडी ना राव! त्यामुळे भट्टी एकदम मस्त जमली! ह्या गाण्यात राजेश खन्ना, हेमामालिनीला घेऊन ज्या प्रकारे बुलेट चालवतो…, त्याचे ठीक आहे राव, तशी गाडी चालवण्याचे त्याला पैसे मिळाले, पण आपलं काय? एकतर, "मामा" आपल्याला बाजूला घेईल आणि आपलंच पाकीट खाली करेल आणि ह्या पावसात अशी गाडी चालवल्यावर, तर आपलं रद्द केलेलं लायसन्स परत मिळवण्यासाठी आपण धडधाकट असू की नाही ते माहित नाही. पण, आयुष्याच्या त्या वळणावर अशी झोकदार डबलसीट गाडी आपण चालवली असेलच, जरी नसेल चालवली, तरी ...
Read more

अनुदिनी ३१ - "काय, १ करोड?" / Blog 31 - “What, 1 Crore?”

Image
"काय, १ करोड? प्रसंग पहिला: काय, फक्त १ करोड? नाही... नाही शक्यच नाही! अरे सहा महिन्यापूर्वीच बाजूचा प्लॉट दीड करोड पेक्षा जास्तीने गेला. आता आम्हाला गरज आहे म्हणून एवढ्या कमी किंमतीत, शक्यच नाही. प्रसंग दुसरा: "हॅलो आई, माझा आवाज नीट ऐकू येतो आहे का?" अमेरिकेतून प्रशांतचा फोन. "हो, बोला प्रशांत" आई उत्तरली. "अगं, त्या मुरबाडच्या प्लॉट चे काय करायचे?" "अरे! तू ठरवलं आहेस ना विकायचा मग विकून टाकू. शेजारचे परांजपे घ्यायला तयार आहेत आणि किंमत पण बरी मिळते आहे." " अगं हो आई, पण टॅक्स जाऊन जास्ती काही शिल्लक राहणार नाही". इती प्रशांत. "अरे, बापरे!" प्रशांतच्या आईने दीर्घ उसासा टाकला. मंडळी, आर्थिक गुंतवणूक ही पुढील खर्चाचे नियोजन असते आणि स्वाभाविकपणे ते स्वतःसाठी असते तसेच ते नियोजन आपल्या प्रियजनांसाठीही असते. आता प्रत्येक प्रिय व्यक्...
Read more

एक दुपार ! - One Afternoon !

Image
एक दुपार ! दुपारची वेळ होती. कॉल संपवून घरीच निघायच्या घाईत होतो. पार्किंग मधून गाडी बाहेर काढतांना समोरच्या बसटॉपवर रावसाहेब दिसले. अहो SS रावसाहेब! मी हाक मारली. “गेल्या आठदिवसापासून आमची ही हॉस्पिटलमध्ये आहे. डबा घेऊन चाललोय. तिथे जेवणाची सोय आहे, पण ही चवीने खाणारी! सध्या मॉर्निंग वॉक हा असा चाललाय.” रावसाहेब हसत हसत म्हणाले. ह्या ही परिस्थितीत, रावसाहेब आपली विनोदबुद्धी टिकवून होते. गेले वर्षभर असं चालू आहे. दिनेशची आणि सुनेची पण हॉस्पिटलची वारी चालू असते, सुट्या संपल्यात, आता "विदाऊट पे" वर चकरा चालूच आहेत. दरवेळेस टॅक्सी परवडत नाही, म्हणून हा असा इथे उभा,बसची वाट बघत! चेहऱ्यावर तोच मिस्कीलपणा ठेवत रावसाहेब मन मोकळे बोलते झाले. मंडळी! रावसाहेबांची मेडीक्लेम पॉलिसी होती, त्यामुळे हॉस्पिटलच्या खर्चाची तशी त्यांना चिंता नव्हती. पण जरी ते परिस्थीला हसत सामोरे जात होते तरी इतर गोष्टीतला होणारा खर्च हा नजरेआड होत नव्हता, त्याची झळ पोहचत होतीच. ते खर्च मेडीक्लेम पॉलि...
Read more

अनुदिनी - ३० 'प्रिमियम मेम्बरशिप' / Blog -30 'Premium Membership'

Image
प्रिमियम मेम्बरशिप "साहेब ७ लाखाची हॉलिडे रिसॉर्टची प्रिमियम मेंबरशिप घेतली आहे. आता हे ४ दिवस नाही वापरले तर फुकट जातील. मित्राला सांगितले होते पण त्याला जमत नाही, म्हणून आता मला जावे लागते आहे." नमस्कार मंडळी!! हा आमचा अभय. वय वर्ष ३५ च्या आसपास. दोन मुले व पत्नी असे चौकोनी कुटुंब. अभय, कुटुंबातील एकमेव कमावणारी व्यक्ती. मंडळी, अनावश्यक खर्च कसे अलगदपणे आपल्याला मिठीत घेतात ह्याचे हे उत्तम उदाहरण. आपल्या प्रियजनांसोबत उत्तम जीवनशैलीचा आनंद घ्यावा ही इच्छा दिवसेंदिवस प्रबळ होत आहे, आणि तशी इच्छा प्रबळ होण्याच्या दृष्टीने मार्केटिंग पण केले जात आहे. अशा मार्केटिंगचा सारासार विचार न करता आपण त्याला भुलत जात आहोत. 'जीवन छानपैकी, मजेत जगण्यासाठी खर्च हा केलाच पाहिजे आणि अत्ता तरुणपणी मजा नाही करायची तर केव्हा?' या विचारसरणीत, कर्ज काढून हप्त्याने आपल्या आवाक्यात नसलेली जीवनशैली जगण्यात आनंद शोधणे हे तरुणाईचे गीत झाले आहे. घराचा हप्ता, कारचा हप्ता, हा आहेच पण ...
Read more

घर..घर ! Ghar..Ghar !

Image
घर .. घर ! अरे, संज्या पुढच्या महिन्यात दोन दिवस लागून सुट्टी आली आहे, तुझ्या अलिबागच्या घराची किल्ली देशील का? अरे, Why not! जा! जाऊन ये! गॅस पासून AC पर्यंत सगळ्या सोयी केलेल्या आहेत. मस्त आराम करून ये आणि हो गरज पडलीच तर शेजारच्या वाडीतील मावशी स्वयंपाक करायला येतील, एकदम झक्कास स्वयंपाक बनवतात. संजू उत्साहाने सांगत होता. संजू ने नुकतीच पन्नाशी पार केली होती. एक मुलगा, एक मुलगी आणि पत्नी, असे चौकोनी कुटुंब. चिरंजीव अभियांत्रिकी शाखेत तर कन्या फ़ॅशन डिझाइनर मधे करियर करण्याच्या प्रयत्नात. संजू, एकहाती हा तंबू पेलत होता. आज संजूचा राहत्या घरासोबत त्याच्या आवडत्या सेकंडहोमचाही हप्ता (EMI) चालू होता. दोन्ही मुलांना येत्या १ - २ वर्षात बाहेर जाऊन उच्च शिक्षण घेण्याचा मनोदय, पण संजूकडे त...
Read more

तूरडाळ, चणाडाळ आणि छंद ! - Toor Dal, Chana Dal & Hobbies !

Image
तूरडाळ, चणाडाळ आणि छंद ! शेंगदाणा तेल ५ लिटर, साखर ६ किलो, चहा पावडर १ किलो. बाबा, अरे, आता सगळी यादी वाचून दाखवु की काय? प्राजक्ता वैतागून म्हणाली. अग नको, फक्त महत्वाच्या जिन्नसा (items) वाच म्हणालो, म्हणजे काही रहायला नको.  तुझ्या शॉपिंग कार्ट मध्ये किती टोटल झाली? डॅड, ६ के!, प्राजक्ता उत्तरली. डॅड, मी मागची शॉपिंग हिस्टरी तपासली सगळ्या जिन्नसा (items) घेतल्यात पण टोटल जवळपास ६०० ने वाढली. अगं, भाववाढ ही होतच असते. चल, असे म्हणून योगेशने आपल्या मुलीलातर पिटाळले पण सहज कुतूहल म्हणून ऍपवर १५ वर्षानंतरची भाववाढ तपासली. मंडळी! खरं पाहिलं तर, एका ठराविक वर्षानंतर आपला खर्च किती वाढला असेल हे नक्की सांगता येणार नाही. पण, साधारण वयाच्या ५० ते ५५ दरम्यान असणाऱ्या उत्पन्नाच्या ६० ते ७० टक्के उत्पन्नाची सोय ही निवृत्ती नंतरच्या पुढील २० ते २५ वर्षाकरिता असलेली उत्तम. आणि हो, ही सगळी खर्चाची गणितं मांडत असतानाच आपल्या मनाला शांतता, विरुंगुळा कशात मिळतो हे ही ह्या वयात चाचपडायला सुरवात...
Read more

अनुदिनी ३२- 'घराचा हप्ता' / Blog 32 - 'Home EMI'

Image
घराचा हप्ता रश्मी झोपाळ्यावर बसून छानपैकी कॉफीचा आस्वाद घेत होती. नुकताच त्यांनी काही वर्षांपूर्वी शहरापासून थोडे लांब, एका आटोपशीर टाऊनशिप मध्ये छानसा फ्लॅट घेतला होता. आजूबाजूला भरपूर झाडे असल्याने उन्हाळा जाणवत नव्हता. पुढच्या बाजूला छोटीशी गुलाबाची बागही होती. मार्च महिना असूनही वातावरणात गारवा होता. कॉफीचा मग घेऊन तुषारही झोपाळ्यावर येऊन बसला. वातावरण एकदम मूडी झाले होते. "तु ऽऽऽषार!" रश्मी लटक्या रागात झोपाळ्यावरून उठून सज्जाकडे जाऊन उभी राहिली. "गेली तीन वर्षे आपण कुठेही फिरायला गेलो नाही." "तू आता एकदमच बदलून गेला आहेस!" "You are changed!" "O sss H No Rashmi! असे काही नाही." तुषार तिच्या जवळ जात म्हणाला. "तुला कल्पना आहे, आपण घराचे लोन पूर्ण फेडल्याशिवाय अवाजवी खर्च करणार नाही आहोत. म्हणूनच आपण EMI देखील दुप्पट केला आहे." "हे आपण नाही तू ठरवले आहेस" इति रश्मी. मंडळी! पुढचे संवाद काय असतील आणि शेवट काय...
Read more